رقص عربی اینیستا
-
بهترین فیلمهای سینمای ایران پس از انقلاب؛ چهل سال و چهل فیلم
وبسایت دیجی کالا - صوفیا نصرالهی: سینما به نسبت بقیه صنعتهای غربی خیلی دیر وارد ایران نشد. ایرانیها خیلی زود آموختند که چطور از صنعت سینما بهره ببرند. اولین فیلم ناطق ایرانی یعنی «دختر لر» سال ۱۳۱۲ شمسی یعنی ۱۹۳۳ میلادی ساخته شد. اولین فیلم ناطق جهان فقط ۳۳ سال قبلتر از آن در پاریس به نمایش درآمده بود. در طول این سالها سینمای ایران همیشه یکی از افتخارآمیزترین ارکان فرهنگ و هنر کشورمان بوده است. انتخاب بهترین فیلمهای سینمای ایران حتی در ۴۰ سال اخیر هم کار سختی است. بنابراین نمیتوان فهرست بهترین فیلمهای ایرانی پس از انقلاب را به ۱۰ یا ۲۰ فیلم محدود کرد. با مرور بهترین فیلمهای ایرانی بعد از انقلاب به چند نکته پی میبریم: اول اینکه علیرغم همه غر زدنهای درباره سینمای گلخانهای دهه شصت در همان چند سالی که سینمای ایران پا گرفته فیلمهایی تولید شده که حتی تصور ساخته شدن آثاری...
-
بیوگرافی برناردو برتولوچی؛ کارگردان اسطورهای سینما
وبسایت خاطرات سینما: برناردو برتولوچی در شهر پارما در منطقه امیلیا-رومانیا در ایتالیا متولد شد. او بزرگترین فرزند پدرش آتیلیو بود. پدر برناردو شاعر، مورخ هنر و منتقد فیلم بود. برناردو در چنین محیطی رشد کرده بود. او در پانزده سالگی شروع به نوشتن کرد ، سوابق هنری پدر برتولوچی به او کمک فراوانی کرد. برتولوچی یک برادر به نام گیوسیپ دارد که کارگردان تئاتر و نمایشنامه نویس است. همچنین پسرعموی او ، جیووانی برتولوچی، تهیه کننده است که برناردو با او در برخی از کارهایش همکاری کرده است. همسر اول برتولوچی « آدریانا آستی » بود که در فیلم اولش « پیش از انقلاب » بازی کرد ، در سال ۱۹۷۸ او با « کلیر پیپلو » که فیلمنامه نویس انگلیسی است، ازدواج کرد. نویسنده | کارگردان | تهیه کننده تولد : ۱۶ مارچ , ۱۹۴۱ در پارما ملیت : ایتالیایی سن : ۷۷ سال حرفه...
-
تجاوز جنسی سه برادر همزمان به دختر باکره پشت کنکوری
تجاوز جنسی سه برادر همزمان به دختر باکره پشت کنکوری برادران هوس باز از تنها بودن دختر و اینکه والدینش به سفر رفته اند سوء استفاده کرده و به این دختر که دوست خواهرشان بود تجاوز کردند. آرام است، اما چشمهاش بیقرار… صورتش را از لنز دوربین فیلمبردار میدزدد و توی گوشم میگوید: «بنا نبود اینها از من عکس بگیرن ها». بند کیفش را توی دستانش میپیچاند، اول بند را دور یک انگشتش حلقه می کند، بعد انگشت سبابه دست دیگرش را داخل گره می کند، گره باز می شود و دوباره بازی را از سر میگیرد. قرار گذاشتهایم اسمش رعنا باشد؛ رعنای 23 ساله که به صندلی چوبی دفتر فیلمسازی تکیه داده، میـــخواهد برای اولینبار دریک جمع درباره اذيت و اذیتی که در ١٨سالگی از سه برادر دوستش دیده صحبت کند. رازی که هیچکس ازآن خبر ندارد جز خودش، دوستش و ما. رعنا میگوید: «خانه منیژه بودم، خانهشان دو تا کوچه بالاتر از...
-
یادی و نامی از مفاخر درگذشته سال ۱۳۹۷
روزنامه ایران - حمیدرضا محمدی: «صفت کسی که به همه زبانها ستوده باشد و به همه ملتها مقبول، که تواند گفت؟» عطار نیشابوری، تذکرةالاولیاء، ذکر امام ابوحنیفه از سال ۱۳۹۷، فقط چند روز مانده و این یعنی چند روز دیگر تمام میشود و ما میمانیم و کولهباری از خاطرات. خاطراتِ خوب و بدی که لحظه لحظهاش با بندبندِ جسممان و جزء جزء روحمان درهم تنیده شده است. رخدادهایی که حالا یا در قاب عکس یا در دفترچه روزنوشت هریک از ما جا خوش کرده است. اما شاید اگرچه اتفاقات را بتوان بلع و هضم کرد، رفتن آدمها را هیچیک از ما باور نکند. این را، آنهایی که با پدر یا مادر خود - که درجه یکترین اعضای خانواده درجه یک ما هستند - وداع کردهاند، بیشتر و بهتر درک و فهم کنند. آنها اگرچه رفتهاند، اما برایمان جایشان خالی است؛ و حالا این را تعمیم دهید به کسانی که سالهای سال برایمان خاطره ساختند و در خاطرمان...